Dzień dobry!
Witamy Państwa na naszej stronie www.lawasz.com, na której znajdziecie Państwo wszystko, co dotyczy naszej firmy Navash.
Dzięki niej dowiecie się Państwo coś nie coś o nas, o naszych wyrobach, możliwościach jakie stwarzają oraz o historii, która wiąże się z nimi nierozerwalnie.
Wierzymy, że wszystkie przekazane przez nas informacje okażą się dla Państwa przydatne, i że będą okazją do stworzenia nowych, wspaniałych potraw na rodzinnym stole.
Życzymy Państwu smacznego i zapraszamy do zaglądania w każdy zakątek naszej witryny 🙂
Lawasz - ormiański chleb
Co to jest lawasz?
Lawasz to ormiańskie pieczywo, którego historia sięga 6000 lat wstecz! Dzięki temu można określić go prachlebem. W tradycyjny sposób wypiekany jest w tonirze – glinianym, zagłębionym w ziemi piecu o stożkowatym kształcie. Niezwykle ważny jest w kuchni ormiańskiej, ale znany jest także w Iranie, Egipcie, Gruzji, Azerbejdżanie, na Ukrainie czy w Turcji, od Kaukazu aż po wschodnią Europę. Wielkość tego naturalnego chleba bywa różna, jednak zazwyczaj ma wielkość ok. 30 x 60 cm (bywają większe kawałki sięgające do 150 cm długości). Robiony jest z naturalnych składników, a przy jego wypieku potrzebnych jest kilka osób, przy czym każda z nich odpowiada za inny etap tworzenia pieczywa. Jedna osoba zajmuje się więc wyrobem ciasta, druga wałkowaniem, trzecia przyklejaniem lavash do ścian pieca, czwarta zaś decyduje, kiedy chleb ormiański jest gotowy i można go wyjąć. Tradycyjny chleb ormiański zaraz po upieczeniu jest bardzo elastyczny, szybko jednak wysycha – staje się wtedy naturalnie twardy i łamliwy, jednak w takim stanie może być przechowywany przez wiele miesięcy. Natomiast świeże pieczywo wykorzystuje się do robienia zawijanych kanapek, podobnych do tych typu wrap czy tortilli – w Turcji sięga się po niego także przy kebabach dürüm. Wyschnięty używany jest jako chleb eucharystyczny w Apostolskim Kościele Ormiańskim. Wykorzystuje się go także i przy innym obrzędzie – gdy panna młoda wkracza do swojego nowego domu, teściowa kładzie jej lawasz na ramieniu z życzeniami szczęścia i dostatku. Pieczywo lavash zostało uznane za element armeńskiej kultury i w 2014 roku wpisano je na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Jak się robi lawasz?
Pracę nad pieczywem rozpoczyna się od przygotowania ciasta. Znajdujące się w tradycyjnym przepisie na lawasz składniki są niezwykle proste: mąka pszenna, woda i sól. Do tego dodaje się zakwas, choć niektóre piekarnie oferujące lawasz współcześnie używają drożdży. (Ale nie my!) Po wyrobieniu i wyrośnięciu ciasto dzieli się na odpowiednie kawałki, następnie wałkuje na grubość ok. 1,5 mm. Tak przygotowane placki nakłada się na specjalną formę i szybkim ruchem przykłada do ścian pieca (zależnie od formy pieca). Tradycyjny chleb ormiański, przygotowywany przez kobiety (mężczyźni zajmują się budową tonira), potrzebuje bardzo krótkiego czasu pieczenia. Wystarcza mu od trzydziestu sekund do jednej minuty. Świeżo upieczony można przechowywać w stanie wysuszonym nawet do 6 miesięcy. Później ten naturalny chleb należy delikatnie zwilżyć i przykryć materiałem na pół godziny, aby stał się znów przydatny do spożycia. Świeże pieczywo jest bardzo elastyczne, łatwo można je zawijać, doskonale więc nadaje się do robienia kanapek i tortilli. Co więcej, lawasz występuje w wielu tradycyjnych przepisach kuchni ormiańskiej, używa się go na przykład do przygotowania kyulchya, a połamany wrzuca do dania zwanego khash. Tradycyjnie robi się z niego kanapki z serem i ziołami. Jeśli chodzi o zamrażanie, to gotowe ormiańskie pieczywo można przechować w zamrażalce po schowaniu do reklamówki. W tym sposobem można wydłużyć datę przydatności. Wystarczy wyciągnąć lawasz z zamrażarki i pozwolić mu nabrać temperatury, a po kilku minutach wszystko wróci do odpowiednich wartości.